ไผ่สีทอง ดีทั้งทานและใช้

ไผ่สีทองหรือไผ่เหลืองทอง ไผ่ประดับที่นิยมปลูกตามบ้านเรือน และที่สาธารณะ เพื่อประดับตกแต่งสวน ตกแต่งร้าน เพราะเป็นไผ่ที่มีสีเหลืองทอง สวยงาม ดูแปลกตามากกว่าไผ่ทั่วไป และยังมีชื่อเป็นมงคลด้วย

ไผ่สีทอง และไผ่เหลือง มีถิ่นกำเนิดในแถบประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รวมถึงประเทศไทยด้วย พบได้ทั่วไปในธรรมชาติ ตามป่าเบญจพรรณ และป่าดิบชื้น ปัจจุบัน พบว่ามีการนำมาปลูกเป็นไผ่ประดับตามบ้านเรือนมากขึ้น เนื่องจากมีทรงพุ่มสวย ต้นกลมและเป็นทรงกระบอกกลวง ขนาด 5-8 ซม. ลำต้นตรง ผิวเกลี้ยง สีเหลืองมีเส้นแถบสีเขียวอ่อนตามยาวบ้าง ไม่มีหนาม เนื้อเเข็ง มีข้อปล้องชัดเจน แต่ละปล้องยาว 30-40 ซม. มีเหง้าใต้ดินปลูกประดับสวน ให้ร่มเงาพอสมควร กันลมได้ดี 

ไผ่สีทอง มีใบขนาดใหญ่ และยาว ขนาดใบประมาณ 2-4 เซนติเมตร ยาวประมาณ 15-20 เซนติเมตร ก้านใบสั้น แผ่นใบมีสีเขียว แผ่นใบ และขอบใบเรียบ มีขนปกคลุม ไผ่สีทองออกดอกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง แต่ละช่อมีช่อแขนงสั้นๆออกตามข้อของก้านช่อ บนช่อแขนงมีดอกขนาดเล็ก หน่อของไผ่สีทอง มีขนาดเล็กถึงปานกลาง หน่อชะลูด และเรียวยาว กาบหุ้มหน่อสีน้ำตาลอมเหลือง และมีขนสีน้ำตาลเข้มปกคลุม ซึ่งจะเรียว และเล็กกว่าหน่อไผ่เหลือง

การปลูกไผ่สีทอง นิยมปลูกด้วยวิธีแยกเหง้า และปักชำต้นเป็นหลัก เพราะไม่ค่อยออกดอก และติดเมล็ดให้เห็นนัก ทั้งนี้ การแยกเหง้าจะได้ผลดีที่สุด รองลงมาเป็นการปักชำต้น แต่จะได้ผลดีเฉพาะข้อที่ 1-2 จากโคนต้นเท่านั้น เพราะข้อที่สูงจะแตกรากยาก

ไผ่สีทองหรือไผ่เหลืองทอง ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่างและมีสรรพคุณทางยา โดยสามารถนำทุกส่วนมาต้มน้ำดื่ม ส่วนหน่อใช้ประกอบอาหาร  ช่วยลดไข้ ช่วยละลายเสมหะ รักษาโรคบิด แก้อาการท้องเสีย ช่วยขับระดู ช่วยขับลมและ ช่วยขับปัสสาวะ

นอกจากนี้ลำไผ่ที่มีความหนา นิยมใช้ทำเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ อาทิ โต๊ะ ม้านั่ง และเตียง เป็นต้น  สามารถใช้จักเป็นตอกรัดของ รัดมัดข้าวได้เหมือนกับไผ่สีสุก ลำต้นตัดทำไม้เสารั้ว ให้ความแข็งแรง และทนทาน มีอายุการใช้งานนาน เป็นไผ่มงคลที่ปลูกร่วมกับเป็นไผ่ประดับ ตามความเชื่อที่ว่า สีทองหรือสีเหลืองของไผ่ช่วยนำความผาสุกมาให้แก่ครอบครอบ รวมถึงช่วยให้โชคลาภ และเงินทองไหลมา เทมา