กรุสมบัติของชาวไซเธียน

การค้นพบหลุมฝังศพที่บริเวณเทือกเขาตาร์บากาไต(Tarbagatai)อันห่างไกล ของนักโบราณคดีในคาซัคสถานทำให้พบเครื่องเพชรพลอยและเครื่องประดับทองคำกว่า 3,000 ชิ้น ที่ถูกระบุว่ามีอายุมากถึง 2,800 ปี ทำให้เชื่อได้ว่าที่นี่อาจเป็นสุสานของสมาชิกราชวงศ์หรือชนชั้นสูงของชาวซากา (Saka)ชนเผ่าที่ปกครองในภูมิภาคเอเชียกลางเมื่อ 800 ปีก่อนก่อนคริสตกาล

จากการศึกษาทำให้ทราบว่าเครื่องประดับทองคำที่พบนั้นล้วนถูกสร้างขึ้นด้วยเทคนิควิธีที่ซับซ้อน บ่งบอกถึงทักษะการทำเครื่องประดับที่โดดเด่นในยุคนั้น ซึ่งการค้นพบนี้ช่วยเพิ่มมุมมองที่แตกต่างในทางประวัติศาสตร์ของชนเผ่าโบราณ ที่มีทักษะโดดเด่นในการทำเหมืองแร่ หรือสกัดแร่ รวมถึงการค้าขายและการทำอัญมณี และเชื่อว่าบนที่ราบสูง Eleke Sazy ทางตะวันออกของคาซัคสถานน่าจะมีสุสานแบบนี้อยู่อีกกว่า 200 แห่ง และหลายแห่งน่าจะถูกบุกรุกและขโมยของมีค่าไปหมดแล้ว ทั้งนี้ชาวซากานั้นก็เป็นกลุ่มย่อยของชาวไซเธียน (Scythians) ชนเผ่าเร่ร่อนที่ชอบสร้างกระโจมอาศัยในทุ่งหญ้าของเอเชียกลางไปถึงแถบไซบีเรีย.

การค้นพบสมบัติของชาวซากานี้เกิดขึ้นในเวลาใกล้เคียงกับทีมนักโบราณคดีจากสวิสเซอร์แลนด์และรัสเซีย ที่ประสบความสำเร็จในการค้นพบ เนินฝังศพ พร้อมทรัพย์สมบัติ ทองคำ อัญมณี อาวุธ และถ้วยเครื่องดื่มที่ตกแต่งอย่างสวยงาม กว่า 3,000 ชิ้นที่อายุมากกว่า 2,800 ทางตอนใต้ของไซบีเรีย เชื่อว่าเป็นสุสานไซเธียนโบราณที่ใหญ่ที่สุด (กว้างกว่าสนามฟุตบอล) และเก่าแก่ที่สุดเท่าที่เคยมีการค้นพบ

ไซเธียน (Scythians นักรบแห่งไซบีเรียโบราณ) คือชนเผ่าเร่ร่อนบนหลังม้า เคยครองอำนาจในพื้นที่กว้างใหญ่ของทุ่งหญ้ายูเรเซียตอนกลาง เป็นชนเผ่าเร่ร่อนที่มีความชำนาญในการทำสงคราม และมีชีวิตรุ่งเรืองอยู่ระหว่าง 900-200 ปีก่อนคริสต์ศักราช ตามบันทึกระบุว่า ชนเผ่าไซเธียนเป็นนักรบที่น่าเกรงขาม หลังจากทำศึกได้ชัยชนะ นักรบจะถลกผิวหนังของศัตรูมาใช้ทำเสื้อ และใช้กะโหลกของเหยื่อมาเป็นถ้วยเครื่องดื่ม

อย่างไรก็ตาม ชนเผ่าไซเธียน ได้ทิ้งมรดกอารยธรรมของตนหลงเหลือในปัจจุบันไว้น้อยและแม้ว่าก่อนหน้านี้ 1970 จะมีการขุดพบเนินสุสานไซเธียนหลายแห่ง ในมองโกเลียที่นักโบราณคดีเชื่อว่า ภายในอาจเต็มไปด้วยของมีค่ากว่า 9,000 ชิ้น แต่การล่าสมบัติในยุคนั้นกำลังเป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก ทำให้สมบัติมีค่ามากมายถูกลักลอบนำออกไป จนปัจจุบันเหลืออยู่เพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้น